Kuchenne słoje i coś (nie tylko) dla moli książkowych

Ostatnie dni urlopu (to już dwa tygodnie temu ;\) starałam się wykorzystać z dala od włóczki i szydełka...

Zrealizowałam wreszcie zamiar, z którym nosiłam się od dawna, czyli zrobienie porządku z przechowywaniem kuchennych produktów typu cukier, mąka, kasza etc.

Upatrzyłam sobie w Ikei fajne słoje pt. Burken i zakupiłam w ilości sztuk 8 (teraz stwierdzam, że przydałoby się ich więcej).

Źródło: Ikea

Żeby mi się nie mylił cukier puder z mąką ziemniaczaną, tudzież sól z cukrem, trzeba to było jakoś "spersonalizować".

Ze strony dafont ściągnęłam darmową czcionkę o nazwie dymofontinvers i użyłam jej do wydrukowania etykiet na słoje (niestety, nie ma polskich znaków, ale specjalnie mi to nie przeszkadza).

Aby zabezpieczyć napis, użyłam zwyczajnej, przeźroczystej taśmy klejącej, którą nakleiłam na całość etykiety z góry.

Teraz wystarczy już tylko przykleić etykietę do słoja.

Gotowe.

Wiem, że to banalnie proste i nie ma się czym ekscytować, ale może komuś się przyda ten mini tutek :)

Na koniec, zupełnie off topic, chcę się jeszcze podzielić z Wami wrażeniami nt. książki, którą ostatnio przeczytałam - "Ciemno, prawie noc" Joanny Bator. Kilka dni temu skończyłam ją czytać i... no właśnie... jeśli napiszę, że to "niesamowita opowieść", zabrzmi banalnie... ale naprawdę jest niesamowita. Co za klimat! Mroczna baśń przeplata się z kryminałem i wydarzeniami rodem z wiadomości telewizyjnych. Obnaża fanatyczną ludzką naturę, jednocześnie pokazując siłę przyjaźni, miłości. Poza tym, jest świetnie napisana, czyta się ją jednym tchem, pożera w całości. Bardzo Wam polecam tę książkę do przeczytania :)

"Ciemno, prawie noc" to trzecia część "trylogii wałbrzyskiej", dwie poprzednie to "Piaskowa Góra" i "Chmurdalia". Właśnie zaczęłam czytać tę ostatnią. Jakoś tak się dziwnie zawsze składa, że serie czytam od końca... ;)

Źródło: Wydawnictwo WAB

Ściskam Was mocno,
Inka